کد مطلب:315062
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:342
صد فضیلت و برتری ویژه
در كتاب «المجموع الرائق من أزهار الحدائق» آمده است:
برای امیرمؤمنان علی علیه السلام صد فضیلت و برتری ویژه نقل شده كه این فضایل
[ صفحه 82]
را شیخ سعید، ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قدس سره در روز غدیرخم سال 361 روایت نموده است، این فضایل و مناقب از لبان درربار رسول خدا صلی الله علیه و آله جاری شده كه خداوند متعال امیرمؤمنان علی علیه السلام را مخصوص این فضایل گردانیده است.
اینك بیست و هشت فضیلت را برگزیده و به اختصار نقل می نمایم:
1- به راستی كه خداوند متعال او را از نور عظمت خویش آفریده است، چنانچه پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:
خلقت أنا و علی من نور واحد؛
من و علی از یك نور آفریده شدیم.
2- او از زمان حضرت آدم علیه السلام، خداوند را در صلبهای پدران و ارحام مادرانش می پرستید.
3- در آن هنگام كه او پا به عرصه ی وجود گذاشت نوری از آسمان تا پشت كعبه درخشید، بتهایی كه بر بام كعبه بودند به رو بر زمین افتادند و ابلیس فریاد زد و گفت: وای بر بتها و عبادت كنندگان آنها از این مولود!
4- او همواره سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله را تفسیر كرده و سخن هر پیامبر را نقل می نمود.
5- او گنجینه ی علم و دانش رسول خدا صلی الله علیه و آله بود.
6- او زداینده ی غم و اندوه از چهره ی مبارك رسول خدا صلی الله علیه و آله بود.
7- او در آیت و نشانه بودن همانند عیسی بن مریم علیهماالسلام بود، جز این كه پیامبر نبود.
8- او در صبر و شكیبایی بسان ایوب پیامبر علیه السلام بود.
9- او در سخاوت و دست و دل بازی همانند حضرت ابراهیم علیه السلام بود.
10- او در توانایی و صدای دلربا شبیه حضرت داود علیه السلام.
[ صفحه 83]
11- او در شكوه و سلطنت همانند حضرت سلیمان علیه السلام بود.
12- او در حكمت همانند حضرت لقمان علیه السلام بود.
13- او در تسلیم و راستی همانند حضرت اسماعیل علیه السلام بود.
14- او در پذیرفته شدن دعایش در درگاه الهی، همانند نوح علیه السلام بود.
15- او در فرمانش همانند ذوالنون بود.
16- او در داوری همانند رسول خدا صلی الله علیه و آله بود، جز این كه پیامبر نبود.
17- آنگاه كه او پا به عرصه ی جنگ می گذاشت جبرئیل از سمت راست، میكائیل از سمت چپ و عزرائیل از پیش روی آن حضرت حركت می كردند و جز با فتح و پیروزی بازنمی گشت.
18- او نخستین شخصیتی است كه در روز رستاخیز با نامش خوانده می شود.
19- او كسی است كه فرشتگان به ولایت او به سوی خدا تقرب می جویند.
20- او دلاورمردی است كه درب سنگین دژ مستحكم خیبر را از جایش كنده و آن را به مسافت چهل ذراع به پشت سرش پرتاب كرد، آنگاه آن را بر روی دستان مباركش قرار داد و پل ساخت، تا لشكر اسلام از روی آن عبور كرده وارد قلعه شدند.
21- او كسی است كه ولایتش به نقاط مختلف زمین عرضه شد، آن قسمت كه پذیرفت پاكیزه و قابل كشت گشت و آن كه سرپیچی كرد نمكزار شد.
22- او كسی است كه ولایتش به گیاهان عرضه شد، آنكه پذیرفت گیاه سودمند گشت و آنكه سرباز زد سم كشنده گشت.
23- او كسی است كه ماه در شب قدر با او سخن گفت.
24- او از همه ی مردم بی نیاز و همه ی مردم نیازمند دانش آن حضرت هستند.
25- او در غیب و نهان با همه ی پیامبران و در آشكار با رسول خدا صلی الله علیه و آله بود.
26- آنگاه كه درب بهشت كوبیده می شود، صدایی از آن طنین می افكند و می گوید: «یا علی»!
[ صفحه 84]
27- به راستی كه درخت طوبی در بهشت در خانه ی آن حضرت و شاخه های آن در خانه های مؤمنان است.
28- به راستی كه آن حضرت كتاب ناطق و گویای خداست. [1] .
[1] المجموع الرائق: 2 / 320 به نقل از قطره اي از درياي فضائل اهل بيت عليهم السلام ج 2 ص 323.